آموزش آبرنگ برای مبتدیان

مقاله زیر در زمینه نقاشی آبرنگ ، آموزش آبرنگ و آموزش آبرنگ میباشد.

تمام نکات مهم برای نقاشی آبرنگ در این مقاله ذکر شده است و اگر تازه شروع به کار در آبرنگ نموده اید حتما مقاله زیر را مطالعه نمایید.

آبرنگ یکی از زیباترین هنرهای دنیاست. هنرمند آبرنگ یا طبیعت را به صورت واقعیت ، یا برداشت خود از طبیعت را به تصویر میکشد. دونوع هنرمند عینی گرا و هنرمند ذهن گرا داریم. هنرمند عینی گرا: آنچه را میبیند نقاشی میکند ، معتقدند در تصویر کردن طبیعت نباید تصرف کرد. هنرمند ذهن گرا: تخیل و برداشت خود را از جهان نقاشی میکند. با استفاده از قوه تخیل زیبایی ها و نکات دلخواهش را با هم ترکیب میکند.

آبرنگ نسبت به دیگر نقاشی ها پیچیده تر است ولی بعد از مدتی تمرین جذابیت آن بیشتر میشود. آبرنگ رنگ های شفاف یا روحی است. رنگ های آبرنگ چه روی کاغذ بعد از خشک شدن و چه روی پالت دارای شفافیت هستند. آبرنگ نور را جذب نمیکند و نور از رنگ ها منعکس میشود. در آبرنگ از رنگ های روشن به تیره رنگ آمیزی میکنیم. و لایه های تیره روی لایه های روشن قرار میگیرد. در آبرنگ سرعت عمل هنرمند بسیار مهم است زیرا وقتی رنگ را روی کاغذ انتقال میدهیم رنگ سریع شروع به خشک شدن میکند و زمان بسیار کوتاهی داریم که رنگ را پخش و یا ترکیب کنیم. برای هنرجویانی که تازه شروع به کار با آبرنگ کرده اند بهتر است ابتدا با آب مرکب تمرین کنند. زیرا ساختار هردو یکسان است. باید طرح را در ذهن تصور کرد و مراحل رنگ آمیزی را بررسی کرد. برای رنگ آمیزی اعتماد به نفس و جسارت لازم است.

آبرنگ متریالی دارد که در هیچ نقاشی ای پیدا نمیشود و آن را زیبا کرده است. آبرنگ بسیار روان و شفاف است و به راحتی میتوان با آن کار کرد واثرهای زیبا خلق کرد.آبرنگ های حرفه ای دارای رنگدانه های گرانتر است و ثبات بالاتری دارند و شفاف تر هستند. ثبات رنگ به معنی مقاومت در برابر نور و رطوبت است و شفافیت به معنی انعکاس نور است و به سه دسته 1- شفاف 2- نیمه مات 3- نیمه شفاف تقسیم میشود. رنگ شفاف درخشندگی بیشتر دارد.

وسایلی که برای آبرنگ نیاز است عبارت است از:

1- کاغذ آبرنگ

2- قلم مو

3- رنگ

4- مداد

5- پالت

6- تخته شاسی

7- چسب میسکیت

8- ظرف آب تمیز

9- اسفنج

10- پارچه تمیز

برای کار با آبرنگ باید از انواع آبرنگ هایی که در بازار هست اطلاعات کافی داشته باشید. زیرا شناخت خواص آبرنگ در خلق بهتر آثار کمک میکند. آبرنگ به سه دسته مواد آبرنگی خشک ، مواد آبرنگی مرطوب و مواد آبرنگی مایع تقسیم میشود.

1- آبرنگ های خشک شامل آبرنگ های قرصی و بلوکی است.

2- آبرنگ های مرطوب شامل آبرنگ های تیوپی است.

3- آبرنگ های مایع شامل آبرنگ های جوهری است.

با توجه به هزینه و کیفیت باید بهترین برند خریداری شود. از برندهای خوب آبرنگ میتوان به وینزور ، نیوتن ، اشمینک و پریمو و از رنگ های داخلی به پلیکان میتوان اشاره کرد.

قلم مو:

قلم موهای مختلف و متنوعی در بازار وجود دارد.

شامل اجزا: 1- موی قلم مو 2- پایه قلم مو 3- دسته چوبی است.

موهای قلم مو بر کیفیت قلم مو بسیار اثر میگذارند. قلم موهایی که از جنس سمور هستند بسیار مناسب هستند. بهتر است از پلاستیکی استفاده نشود. قلم موهای سمور آب و رنگ را به خوبی جذب میکنند. و دارای انعطاف پذیری خوبی است. قلم موهای طبیعی از حیوانات عبارتند از:

1- سمور: کیفیت بالایی دارد. انعطاف پذیری خوبی دارد. آب و رنگ را بسیار عالی جذب میکند.

2- میمون هندی: نسبت به موی سمور انعطاف پذیری کمتری دارد.

3- سنجاب: برای رنگ آمیزی پس زمینه و محو کردن کاربرد دارد.

4- گاونر: برای قلم موی بادبزنی و برای پاک کردن و خراشیدن کاربرد دارد.

قلم موها به چند دسته تقسیم میشوند که عبارتند از:

1- قلم موهای گرد: علاوه بر نقاشی برای رسم خطوط و منحنی های باریک و ظریف کاربرد دارد.

2- قلم موهای تخت: برای مبتدیان توصیه نمیشود این قلم مو را تهیه کنند. کار با آن دشوارتر است و نیازمند مهارت است. برای ایجاد لایه های تخت و خطوط صاف کاربرد دارد.

3- قلم موهای بادبزنی: برای نقاشی درختان و ایجاد بافت های متفاوت کاربرد دارد. بعد از کار با قلم مو باید آن را به خوبی شست و با پارچه تمیز خشک نمود.

کاغذ:

کیفیت کاغذ بسیار مهم است. هم به صورت تک ورق و هم به صورت دفتر در بازار موجود است. باید به بافت کاغذ توجه کرد زیرا در سطح طرح تغییر ایجاد میکند. دفتر بهتر است برای مبتدیان استفاده شود زیرا نیازی به تخته نیست. رایج ترین کاغذهای آبرنگ از نظر بافت عبارتند از: کاغذهای بافت صاف ، کاغذهای کلد پرس ، کاغذهای هات پرس و کاغذهای بافت درشت. که بنا بر نیاز باید تهیه شود. کاغذهای نرم بدون بافت هستند و برای تمرین مبتدیان بسیار مناسب است زیرا رنگ به سرعت خشک نمیشود. به میزان نرمی کاغذ آبرنگ تیره تر به نظر میرسد. برای طرح هایی که جزییات زیادی دارند بسیار مناسب است. کلد پرس به بافت های متوسط گفته میشود. کاغذهای بافت صاف ، فشرده هستند و با فشار گرم تهیه میشوند. برای طراحی هایی که نیاز به ظریف کاری دارد مناسب است. کاغذهای بافت درشت محوشدگی را بهتر نمایان میکنند. جذب آب و رنگ بسیار سریع است. برای مبتدیان توصیه نمیشود. برای هنرجویان مبتدی کاغذهای متوسط توصیه میشود. زیرا هم نقاشی روی آنها ساده تر است و هم نیاز به مهارت بالا ندارد. با برندهای متفاوت مانند اشتنباخ ، فابریانو و کانسون در بازار موجود است. کاغذهای ساخته شده از برنج عبارتند از کاغذهای گیاهی ، کشور ژاپن با استفاده از ضایعات گیاهی و الیاف برنجی آنها را تولید میکند.محکم هستند و نرمی و زبری متفاوتی دارند. کاغذهای دست ساز عبارتند از کاغذهای دست ساز فشرده گرم و کاغذهای دست ساز فشرده سرد. هردو برای آبرنگ مناسب است.

میز کار:

در نقاشی آبرنگ به سطوح متفاوت نیاز است. سطح کار باید صاف و انعطاف پذیر باشد. استفاده از تخته شاسی بسیار مهم است. و باید افقی باشد. دلیل افقی بودن به خاطر راحت تر پخش شدن رنگ و رطوبت است.

پالت:

قابلیت نگهداری آب را باید داشته باشد. پالت های شبیه به سر تخم مرغ بسیار مناسب است. بهتر است پالت به رنگ سفید باشد. و رنگ به راحتی از آن پاک شود به همین دلیل پالت ها مهمولا از جنس پلاستیک هستند. 1- پالت های سرامیکی: ممکن است شکسته شوند و عمر کمتری دارند. رنگ به راحتی از آنها پاک میشود. 2- پالت های فلزی: عمر بیشتری دارند. نشکن هستند.

3- پالت های پلاستیکی تخم مرغی: برای کار آبرنگ بسیار مناسب تر است. نسبتا عمر طولانی دارند و رنگ به خوبی پاک میشود.

ابزارها:

ظرف آب و دستمال تمیز باید تهیه شود. و رنگ ها به نسبت مراحل استفاده باید در پالت قرار گیرند. کاغذ مورد استفاده نسبت به طرح باید از بافت مورد نظر باید در تخته قرار گیرد. ابزارها باید در دسترس باشند زیرا سرعت در آبرنگ مهم است.

حلال:

آب حلال آبرنگ است. و حالت روانی و سیالی به رنگ میدهد. میزان رنگی که با آب رقیق میشود بر شفافیت آن اثر دارد. بعد از نقاشی آب تبخیر میشود و رنگ باقی میماند.

مدیوم:

مدیوم ها مواد مکمل نقاشی هستند که در ترکیب با رنگدانه ها ، خواص یا بافت های متفاوتی ایجاد میکنند.

مدیوم برجسته کننده: به رنگ حجم میدهد مدیوم آبرنگ چسبی کم رنگ است که باعث روان شدن رنگ میشود.

مدیوم بافت: به رنگها عمق میدهد. برای کشیدن تنه درختان مناسب است.

مدیوم مخلوط کردن: برای افزایش زمان خشک شدن رنگ کاربرد دارد. و برای کمک به بیشتر کار کردن بر روی طرح و ترکیب بندی رنگی مناسب است.

مدیوم صدفی آبرنگ: درخشش صدف گونه به رنگ میدهد. برای رنگ های شفاف کاربرد دارد.

صمغ عربی: باعث شفافیت رنگ میشود

چسب میسکست: برای سفید ماندن قسمتی از کار کاربرد دارد. برای این مناسب است که اگر بخواهیم قسمت هایی سفید باقی بماند. قسمت های مورد نظر را با چسب میپوشانیم وقتی که خشک شد ، رنگ آمیزی میکنیم و بعد از خشک شدن رنگ ، لایه چسب را برمیداریم.

مقایسه آبرنگ و گواش:

– از اشتراک های آبرنگ و گواش تمیزی در کار است که باید به دقت رعایت شود.

– در هردو باید سرعت عمل داشت.

– در هردو استفاده ماهرانه از قلم مو و ابزارها مهم است.

– رنگ دانه های گواش از آبرنگ بیشتر است و غلیظ تر از آبرنگ است.

– برای کار با آبرنگ باید رنگ را با آب رقیق کرد ولی برای گواش لازم نیست حتما با آب رقیق شود.

– در آبرنگ از رنگ سفید استفاده نمیشود و هنرمندان قسمت های سفید را در طرح خالی از رنگ میگذارند. ولی در گواش از رنگ سفید استفاده میشود.

– در آبرنگ باید ابتدا رنگ های روشن به کار برده شود ولی در گواش لازم نیست و از تیره هم میتوان شروع کرد.

– آبرنگ سبک تر است.

– گواش سریعتر خشک میشود.

– اصلاح خطاها در گواش راحتتر است.

مقاسیه آبرنگ و اکریلیک:

سیاوش مظلومی پور در مورد مقایسه آبرنگ و اکریلیک می گوید: « آبرنگ خصوصیاتی مشخص و جذاب دارد. مواردی چون سیالیت ، بداهه سازی ، ایجاز و بسیاری صفاتی که در بستری لطیف و شاعرانه روانند ، جاذبه های شناخته شده این شیوه اند. به لحاظ تکنیکی ، کسانی که نقاشی را با آبرنگ شروع میکنند صفات فوق را به سایر شیوه های دیگر ، چه آگاهانه و چه ناخودآگاهانه منتقل میکنند. در نمایشگاه اخیر اجراهای آبرنگ گونه با اکریلیک را نزدیکتر به معنای تابلوها یافتم. پس لزومی نداشت که تفاوتی عمدی بین تابلوهای آبرنگ و بوم های اکریلیک که هردونوع را در کنار یکدیگر ملاحظه میکنید قائل شوم. »

آبرنگ دارای تکنیک های مختلفی است که در زیر نام برده شده است:

تکنیک خیس در خیس: قلم مو را خیس میکنیم و این خیسی کمک میکند رنگ روان روی صفحه حرکت کند. قلم موی خیس را روی قسمت هایی از نقاشی که لازم است میکشیم و سپس مقداری رنگ اضافه میکنیم. برای زمینه های محو کاربرد دارد.

تکنیک قلم موی خشک: قلم مویی که مقدار کمی خیسی دارد را به رنگ میزنیم و روی کاغذ خشک میکشیم. کاغذ اگر زبر باشد بهتر است زیرا طرح را زیباتر نشان میدهد. البته از کاغذ نرم هم میتوان استفاده کرد.

تکنیک پاشیدن رنگ: برای پس زمینه استفاده میشود. و زمینه ای بسیار زیبا خلق میشود. با قلم موی آغشته به رنگ این کار را انجام میدهیم.

تکنیک اسپری کردن آب: برای ایجاد دایره هایی با رنگ روشن و سایزهای مختلف استفاده میکنیم.

تکنیک رنگ زدن یکنواخت: غلظت رنگ در همه جای آن برابر است و یکنواخت ، قلم مو را به رنگ آغشته کرده و تمام سطح آن به یک مقدار رنگ میگیرد.

تکنیک نمک: نمک را بر روی سطح رنگ خیس میپاشیم و موجب ایجاد لکه های روشن میشود.

تکنیک خراشیدن رنگ: وقتی کاغذ خیس است ، سطح را خراش میدهیم قسمت خراش خورده کاغذ رنگ را بیشتر نسبت به قسمت های دیگر جذب میکند و رنگ دانه هایی در آن قسمت ایجاد میشود و موجب تیره شدن این قسمت ها میشود.

تکنیک الکل: برای کشیدن شکل های دایره ای استفاده میشود. الکل را بر روی کاغذ خیس میپاشیم ، الکل آب را دفع میکند و اشکال دایره ای و نامنظم پدید می آید.

تکنیک رنگ زدن به صورت طیف رنگی: قلم مو را بر روی سطح میکشیم و در طی هر مرحله آب به قلم مو اضافه میکنیم در نتیجه از تیره به سمت روشن میرویم.

تکنیک مداد شمعی: ابتدا قسمت هایی که لازم است رنگ نخورد را با مداد شمعی رنگ میزنیم و سپس رنگ میزنیم. به این صورت مداد شمعی از رنگ خوردن جلوگیری میکند.

چسب میسکیت: برای رنگ نخوردن قسمت هایی که لازم است استفاده میشود. قلم مو را به صابون آغشته میکنیم و درون چسب فرو میبریم و بعد به آن قسمت هایی که نمیخواهیم رنگ زده بشن منتقل میکنیم. صبر میکنیم چسب خشک شود و سپس رنگ میزنیم ، بعد از خشک شدن رنگ ، چسب را از کاغذ جدا میکنیم.

تکنیک اسفنج: اسفنج را به رنگ آغشته میکنیم و بعد به کاغذ خشک منتقل میکنیم.

تکنیک برداشتن رنگ: رنگ های آبرنگ چون محلول در آب هستند میتوان از روی کاغذ برداشت این تکنیک ساده است. وقتی کاغذ هنوز خیس است با قلم موی خشک رنگ را از روی کاغذ برمیداریم.

نکاتی که باید رعایت شوند:

– قلم موهای مو طبیعی و سایزهای متفاوت تهیه کنید.

– رنگ های با کیفیت تهیه کنید. همانگونه که قیمت مهم است کیفیت نیز مهم است حتی بیشتر اهمیت دارد.

– به میزان آب برای رقیق کردن رنگ بسیار اهمیت بدهید.

– از وسایل تمیز استفاده کنید. داشتن تمیزی در کار آبرنگ بسیار مهم است.

– از تکنیک ها به خوبی استفاده کنید.