استایل روکوکو در طراحی لباس

استایل روکوکو در طراحی لباس به عنوان سبکی تجملاتی و خاص به شمار می‌رود و بر پایه دکوراسیون، ظرافت و اسراف بنا می‌گردد. استایل روکوکو در قرن ۱۸ میلادی از دربارهای سلطنتی فراتر رفت و تا کافه‌های بورژوازی و سالن‌ها نیز گسترش یافت. لازم به ذکر است که این سبک تنها به طراحی لباس محدود نشده و در حوزه معماری نیز کاربردهای فراوانی دارد. معمولا اساتید در دوره‌های آموزش طراحی لباس ویژگی‌های این نوع استایل را با جزئیات کامل در اختیار هنرجویان قرار می‌دهند. ما نیز مایل هستیم در این مطلب به بررسی این نوع استایل در طراحی لباس بپردازیم، بنابراین تا انتها با ما همراه باشد.

تاریخچه استایل روکوکو

در پی جنبش تاریک باروک و به دنبال آن به تاج و تخت رسیدن لویی پانزدهم فرانسه در دهه ۱۷۳۰ میلادی سبک روشن‌تری در این کشور پدیدار گردید. روکوکو دارای عناصر ظریف و تزئینی بود که در جنبش‌های دهه‌های گذشته پیش از آن به چشم نمی‌خورد. از دیدگاه اشرافی دنبال کردن این سبک جذاب به معنای دنبال نمودن لذت بود.

سبک روکوکو موجب محبوبیت زندگی طبقه ثروتمند جامعه که جشن‌ها، تعطیلات و خواستگاری‌ها را در اولویت قرار می‌دادند شد. عدم برابری میان ثروتمندان و وضعیت نابهنجار افراد فقیر موجب شعله‌ور شدن شعله‌های انقلاب در آن زمان گردید. در سال ۱۷۸۹ با وقوع انقلاب فرانسه، کنار گذاشتن این سبک به معنای پایان مد با رهبری اشراف بود.

پادشاه لویی پانزدهم و دربار او بر استایل روکوکو تاثیرات عمده‌ای داشتند. عناصری همچون تئاتر، معماری و هنر در این جنبش نقش بسیار مهمی را ایفا نمودند. به عنوان مهمترین اهداف این نوع استایل می‌توان به زیبایی، سرگرمی و آرامش اشاره کرد. با شرکت در دوره‌های آموزشگاه طراحی لباس اطلاعات بیشتری را درباره تاریخچه استایل روکوکو به دست خواهید آورد.

تاثیر سبک ‌روکوکو بر حوزه طراحی لباس

صنعت مد زنانه در دوره روکوکو نه تنها روح زمانه را در پیچیدگی و ظرافت بلکه در عشوه‌گری، زیاده‌خواهی و هوسبازی نیز مجسم می‌کرد‌. کانون توجه اشراف فرانسوی، پیگیری لذت‌های شخصی بود که لحن آن زمان را تعیین کرد و در‌ نهایت موجب سقوط اشراف شد. لباس‌هایی که در این نوع استایل مورد استفاده قرار می‌گیرند دارای طرح‌هایی کاملا ظریف و با سبک اغراق‌آمیز هستند.

سبک روکوکو در زمینه طراحی لباس از اوایل قرن ۱۹ معروف گردید. در آن دوره اختلافات طبقاتی مشهود بود و بدین ترتیب لباس‌هایی کاملاً اختصاصی برای کاخ‌ها و مجالس بزم طراحی شدند. معمولا خیاط‌ها برای دوخت لباس‌ها از پارچه‌های گوناگون با بافت زبر و وزن سنگین استفاده می‌کردند. به عنوان یکی از مهمترین لباس‌ها در سبک روکوکو می‌توان پیراهن بلند فرانسوی را نام برد که دارای دامن پف‌دار و بزرگ و کمر باریکی بود.

هنگامی که استایل روکوکو در طراحی لباس معرفی شد، در صنعت پارچه نیز تغییرات بسیار زیادی ایجاد گردید. طی آن زمان نخ‌های ابریشمی با رنگ‌های متنوع به بازارها عرضه شدند و مردم شاهد منسوجات تزئینی با انواع طرح‌ها بودند که طراحان به وفور از آن‌ها استفاده می‌کردند. با ورود پارچه‌های سبک و نخی به تدریج استایل روکوکو کمرنگ‌تر شد. با این وجود هنوز هم می‌توانید در فشن‌شوها در کشورهای گوناگون الهاماتی از این سبک را مشاهده کنید که البته معمولاً طراحان قدیمی از آن‌ها استفاده می‌کنند.

روکوکو یک سبک زیبا و مجلل است و طراحان لباس با استفاده از رنگ‌های سبز روشن، آبی و صورتی و همچنین خطوط منحنی قصد دارند که حس شکوه را به افراد القا کنند. در نهایت می‌توان گفت که این نوع استایل مجموعه‌ای ماندگار و جذاب بوده که هنوز هم الهام‌بخش طراحان دوره معاصر است.

گذری به سبک روکوکو در طراحی لباس

سبک روکوکو از لحاظ نوع طراحی به استایل باروک شباهت زیادی دارد. تفاوت سبک‌های رکوکو و باروک در طراحی لباس مربوط به آن است که در استایل روکوکو درزهای پشت پیراهن، در قسمت پیله‌ها مدل بازی داشت تا قسمت دامن گشادتر شود، از همین رو این لباس‌ها به پارچه بیشتری احتیاج داشتند. از طرف دیگر باید در نظر بگیرید که قسمت بالاتنه لباس‌ها در استایل روکوکو کرست‌دوزی شده بودند تا اندام بانوان زیباتر به نظر برسد. البته طراحان می‌توانستند یقه‌های لباس‌ها را آزاد بگذارند و به همین دلیل است که این نوع استایل با یقه‌های باز شناخته می‌شود.

جلو پیراهن‌ها در استایل روکوکو چاک‌های بازی وجود داشت و طراحان نیز روی چاک‌ها از تزیینات گوناگون مانند پارچه‌های تزیینی استفاده می‌کردند. تمام این تغییرات سبب گردید که در سبک روکوکو دامن‌هایی پف‌دار و گشاد مشاهده شود. برای این که بدن بانوان به طور کامل پوشش داده شود، معمولاً زیر این پیراهن‌ها یک سری پیراهن‌های نازک نیز پوشیده می‌شد. با توجه به توضیحات بیان شده می‌توان دریافت که سبک روکوکو و باروک نقاط اشتراک بسیار زیادی دارند، اما معمولا در استایل روکوکو به المان‌های تزئینی توجه ویژه‌ای می‌گردید. به طور کلی لباس‌های سبک روکوکو نسبت به باروک فاخر تر و زیباتر به نظر می‌رسند.

کفش‌ های سبک روکوکو

استایل روکوکو در طراحی لباس تنها به لباس‌های گشاد و پف‌دار محدود نشده و زیبایی این سبک را می‌توان در کفش‌های آن دوره نیز مشاهده کرد. در نیمه اول قرن هجدهم که تزیینات گلدار در این سبک رواج زیادی داشتند، سگک‌های کلاسیک نیز مد شدند. در اواخر قرن هجدهم به منظور افزایش طول عمر کفش‌ها آن‌ها را به شکل بنددار تولید می‌کردند. دوخت شعله‌ای یا Bargello یک سبک خاص از گلدوزی بود که برای زیبایی کفش‌ها آن را به کار می‌بردند.

الگوی برجسته زیگزاگ که امتداد آن تا پاشنه‌ها نیز می‌رفت در آن دوران رواج زیادی داشت. معمولاً کفش‌ها در استایل روکوکو با استفاده از ابریشم یا چرم ساخته می‌شدند. یکی از سبک‌هایی که از قرن هفدهم تا هجدهم مورد استفاده قرار می‌گرفت، سبک تزیینی قیطان به همراه ردیف‌های مجازی فراوان بود.

گاهی اوقات بانوان روی پارچه‌ای گلدوزی می‌کردند و آن را به کفاش می‌دادند تا آن را به شکل یک کفش زیبا در بیاورد. در انتهای قرن هجدهم معمولا مردم طرفدار طرح‌های سبک‌تر و ساده‌تر بودند. اگر چه کفش‌های مردانه نسبت به کفش‌های زنانه طراحی ساده‌تری داشتند، اما جنبه‌های تزئینی نیز روی آن‌ها مشاهده می‌شد. در آن زمان کفش‌های پاشنه قرمز نزد اشراف محبوبیت زیادی یافته بودند.

نتیجه‌ گیری

استایل روکوکو در طراحی لباس طرفداران بسیار زیادی دارد و در حال حاضر نیز بسیاری از طراحان به منظور طراحی لباس‌هایی شیک و خاص از این سبک استفاده می‌کنند. برای این که بتوانید با جزئیات این نوع استایل بیشتر آشنا شوید می‌توانید در دوره‌های طراحی لباس در آموزشگاه‌های کاملاً معتبر شرکت کنید.

طرحستان یکی از آموزشگاه‌هایی است که دوره‌های گوناگونی از جمله آموزش گرافیک، طراحی لباس و غیره را برای هنرجویان علاقمند برگزار می‌کند. برای شرکت در دوره‌های این آموزشگاه می‌توانید ابتدا جهت دریافت اطلاعات کافی با کارشناسان این مجموعه تماس گرفته و سپس با اطمینان خاطر کامل ثبت‌نام نمایید. به ما اعتماد کنید و پس از پایان دوره با در دست داشتن مدرکی کاملاً معتبر وارد بازار کار شوید.